Ziemia Łęczycka. Numer ...  ,19.09.1970 r. Kroniki Łęczyckich wsi.

Jedną z najbogatszych i najbardziej zorganizowanych gmin w naszym powiecie jest -

Witonia

mówili nam o tym liczni informatorzy gdyśmy ruszyli w drogę z naszą Kroniką.

Witonia prezentuje się niemalże jak miasto. Wieś to rozległa, rozbudowana pięknie posiadająca wiele urządzeń i instytucji upodabniających ją właśnie do miasta. Znajdujemy tu nowoczesny budynek Banku Ludowego, biurowiec i magazyny GS, magazyn warzywny ?Bzury?, mieszalnię pasz zbudowaną w 1966 r. - znajdujemy też wiele innych nowych budynków, które nie stoją tu tylko po to by cieszyć oko. Kosztem 2 mln zł zbudowano w ciągu ostatnich lat także studnię głębinową, hydrofornię i rozbudowano znacznie siec wodociągową.

A przecież trzeba pamiętać że nie było tu zawsze tak dobrze, jak obecnie. Dobrze to pamięta Władysław Marszałek ? obecny przewodniczący prezydium GRN. Obecna wieś została rozbudowana dzięki reformie rolnej i parcelacji majątku Uwielinek, który należał do Niemca Adolfa Guthke. Ziemię z reformy rozdano biedocie wiejskiej, a także uzupełniono najmniejsze działki tych którzy gospodarowali na swoim już przed wojną.

W roku 1939 Niemców we wsi było niewielu. Lecz zaraz po rozpoczęciu okupacji zaczęły się we wsi aresztowania byłych oficerów, podoficerów i działaczy. Ich gospodarstwa w pierwszym rzędzie oddawano w ręce kolonistom niemieckim. Później zaczęły się wysiedlenia. W czasie okupacji wykryto we Witoni tajną organizacje i znów wzmogły się aresztowania.

Wieś w wyniku wojny była wyniszczona. W ciągu pierwszych lat dochodziło do tego że ludzie zaprzęgali do orki krowy.

Lecz odbudowa zaczęła się już od pierwszych dni po wojnie. Po dziś dzień zbudowano we Witoni 400 budynków mieszkalnych i gospodarskich. Rozwinęła się produkcja roślinna. Ostatnio osiągnięto ok 25 q zboża z ha. W br. niestety będzie mniej. Obsada bydła na 100 ha wynosi tutaj 60 sztuk, trzody ok. 40. Na przełomie lat 1966-67 przeprowadzono tu meliorację na obszarze ok. 500 ha. Sprawnie pracujące KR co roku sprowadza kolumnę parnikową, która obsługuje także inne wsie. Wiele gospodarstw prowadzi gniazda zarodowe i produkcję nasion. Dodajmy że w ciągu ostatnich lat prowadzi się tu także produkcję warzyw, rozwija się powoli sadownictwo.

Agronom nie ma specjalnych trudności z unowocześnieniem gospodarstw i prowadzeniem poletek doświadczalnych. Ludzie sami przychodzą do agronomówki prosić o rady.

Gdy pytaliśmy o najlepszych gospodarzy wymieniono nam nazwiska: Stanisław Cichecki, Wacław Majewski, Roman Pabin, Franciszek Stoliński, Andrzej Kurzyński.

Przyjemnie nam było oglądać wiele cennych obiektów, gdy nasz wóz ze złoconą Kroniką Łęczyckich Wsi mknął dalej. Oo po drodze mijaliśmy Ośrodek nowoczesnej Gospodyni, gospodę, sklepy, nowy budynek komendy MO. Zaś Zofia Kluska, kierowniczka szkoły poinformowała nas ze już na początku przyszłego roku zostanie oddany do użytku nowy budynek szkoły 8-klasowej, pomieszcza się tym budynku: 6 izb lekcyjnych, sala do zajęć technicznych, sala gimnastyczna i inne pomieszczenia.

Do Łęczycy wracaliśmy z Witoni piękną, gładką drogą budowaną częściowo w czynie społecznym. Takich dróg mamy w tej gromadzie wiele.

Miłe wspomnienia będziemy mieć po tej podroży, boć to postęp i gospodarność każdego cieszy.

Opracował.J.Wiś