Wojciech Chorkowski ( ok. 1690-1761)
Wojciech występuje w kompleksie Rybitwy-Kozuby-Kuchary gdzie jego potomkowie pozostają do około 1830 roku.
Nie posiadam informacji czy Wojciech lub jego ojciec posiadał wcześniej jakieś majętności na Ziemi Łęczyckiej, czy udał się tu za sprawą ślubu
Wojciech poślubił Domicellę z Kraśnickich herbu Rawicz. Kraśniccy w tym czasie dzierżą min. dobra Gledzianowskie (Gledzianów, Gledzianówek) koło Witoni, a więc w sąsiedniej parafii. Ślub musiał się odbyć przed rokiem 1739, ponieważ w tym roku Wojciech świadkuje na ślubie szwagra Macieja Kraśnickiego miecznika ziemi bracławskiej i Joanny z Suskich primo voto Wągrowskiej, w Żelaznej (należacej do Suskich) w parafii Mazew.
Jeśli chodzi o sprawy majątkowe do Wojciecha niewątpliwie należały Kuchary (zwane też potocznie Charkowskie) i Rybitwy koło Topoli Królewskiej oraz dzierżawa części Szamowa wespół z Jankowskimi. Posiadał udziały w ojcowiźnie majątku Ralewice. W 1744 dzierżawił Wolę Pierową (gm. Ostrowy)
Pełnił urząd miecznika chełmińskiego, więc musiał posiadać jakieś dobra w dawnej ziemi chełmińskiej. Jest wymieniany jako członek Kampanii Pospolitego Ruszenia z woj. łęczyckiego wg. spisu z 1733 roku.
W 1740 świadkuje na ślubie Józefa Grabowskiego regenta łęczyckiego z Katarzyną Szamowską z Witaliszewic, córką Antoniego. Czy Wojciecha łączyły go jakieś bliższe koligacje rodzinne z Szamowskimi, nie ustaliłem.
W 1749 w grodzie łęczyckim Wojciech oblatuje dokument w którym przedstawia się dzierżawcą Nędzerzewa oraz Rybitw po Łętkowskich. W 1759 w Kucharach w obecności wdowy Franciszki ze Słubickich 1-voto Kleniewskiej 2-voto żony Szymona Grabowskiego, oraz jej syna Józefa Kleniewskiego z jednej strony i Wojciecha Charkowskiego z drugiej następuje potwierdzenie umowy dzierżawy (?) dóbr części Szamów oraz przelania pewnych sum na Katarzynę i Felicjanne panny z 1 małżeństwa oraz Józefa z drugiego. Następnie Charkowski jako posesor Szamowa zobowiązuje się sukcesorom przelać prowizję: 1 tys Słubickiej (ultimo voto Grabowskiej) oraz jej synowi Józefowi oraz pannom Kleniewskim jako posag z dóbr matczynych.
W tym samym roku Wojciech Charkowski potwierdza umowe dzierżawy zawartej w Kucharach oraz zobowiązuje się do wypłacenie pewnych sum Jadwidze (z Szamowskich) Magnuskiej oraz łowickiemu konwektowi Zakonu Św. Franciszka. (obecnie Klasztor Sióstr Bernardynek)
W 1744 roku jako wuj panny młodej, jest świadkiem na ślubie Jerzego Kossobudzkiego posesora części Kołomii i Agnieszki Łętkowskiej córki Franciszka. Wojciech spłaca pewne sumy zapisane na dobrach Kuchary i Rybitwy córkom Kossobudzkich: Zofii i Mariannie.
W 1759 roku Wojciech występuje jako świadek na ślubie Maksymiljana Rogoyskiego, cześnika winnickiego z bratanicą Elżbietą Chorkowską– córką Stanisława.
W styczniu 1761 roku podpisuje się na dokumencie dt. wymiany poddanych z dzierżawionego Szamowa z poddanymi z Osędowic które w tym czasie dierżawił Antoni Zawisza łowczy łęczycki. Niedługo po tym w lutym 1761 r. Wojciech zmarł w majątku Ralewice – należących do brata Stanisława. Bezdzietny. Został pochowany w grobowcu przy ołtarzu Najświętszej Marii Panny w kościele w Zadzimiu.
Jego żona Domicella z Kraśnickich zmarła rok później w 1762 roku w Kucharach.
Wojciech po swej bezpotomnej śmierci prawa do dóbr Kuchary i Rybitwy przekazał na rzecz bratanka Mateusza, (syn Stanisława). Udziały w dobrach Ralewice, otrzymał bratanek Aleksy, syn z trzeciej żony Stanisława Jadwigi Korzenickiej.
Stanisław (1700-1760?) – brat Wojciecha i jego potomkowie
Jak już wspomniałem Stanisław pozostaje w ziemi sieradzkiej, ma udziały w ojczystych Ralewicach, podaje się także dziedzicem Chabierowa (gm. Błaszki).
Stanisław był 3 krotnie żonaty, którego kolejne żony dały jemu liczne potomstwo:
1v. Zofia Bojanowska, ślub ok. 1720 roku,
- ich jedyny syn Mateusz.
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleriabfb5027aff
Mateusz Ignacy urodził się w 1722 roku w miejscowości Chabierów (parafia Góra). Był prawdopodobnie jedynym dzieckiem Stanisława z jego pierwszej żony.
Jeszcze za życia stryj Wojciech przekazuje mu Kuchary i Rybitwy. W 1747 roku w Topoli Królewskiej Mateusz Charkowski ślubuje z Jadwigą Kraśnicką. Jadwiga to córka Marcina Kraśnickiego miecznika bracławskiego i Heleny Grabowskiej, a więc szwagra Wojciecha. Uroczystości weselne ma miejsce w Gledzianowie. Świadkowie to Wojciech Charkowski – zapisany w metryce jako miecznik żytomierski (pomyłka?), Antoni Stępowski burgrabia gostyniński. Nie przypadkowo uroczystość weselna odbyła się w Gledzianowie. W tym czasie w nastepstwie pokoleń, kompleks dziedziczył Antoni Kraśnicki brat panny młodej, a później jego synowie. Zamieszkują w Kucharach, gdzie rodzą się ich dzieci. W 1764 świadkuje w Węglewicach na ślubie Wojciecha Grabskiego i Salomei ze Stępowskich obok Marcina Kraśnickiego i Jana z Grabi Grabskiego miecznika brzeskiego. Mateusz zmarł w 1768 roku w Kucharach w wieku 45 lat.
Owdowiała Jadwiga w 1769 roku wychodzi ponownie za mąż za Ignacego Grabskiego, burgrabie gostyńskiego, syna Konstantego i Eufrozyny z Czajkowskich. Co ciekawe córka Jadwigi – Teodora rok wcześniej czyli 1768 roku wychodzi za Apolinarego Grabskiego, stolnikowicza Inowłodzkiego, syna Jana i Marianny Umiastowskiej. Wspomnieni Grabscy byli ze soba blisko spokrewnieni.
Ponieważ do Apolinarego Grabskiego należały inne Kuchary w parafii Strzegocin, dlatego w 1769 roku w grodzie łęczyckim, podczas spisywania dokumentu na mocy którego Grabski zobowiązuje się uregulować pewne sumy (długi) ciążace na Kucharach k. Topoli, które dla odróżnienia nazywa Kuchary Charkowskie „Charkovianis”. Jadwiga i jej drugi mąż prawdopodobnie nie pozostawili potomstwa.
Herbarz Seweryna Uruskiego wspomina „Mateusza Charchowskiego herbu Bończa, stolnika winnickiego, który w 1767 roku miał odziedziczyć po bezdzietnym stryju Wojciechu mieczniku chełmskim dobra Kuchary i Rybitwy, w parafii Topola Królewska w dawnym województwie łęczyckim”
Sądze że przypisanie przez Uruskiego Mateusza Charkowskiego do Bończy jest błędne. W świetle znanych mi materiałów był on Roliczem. Potomstwo Mateusza i Jadwigi:
- Salomea Elżbieta (1748-56). Urodzona Psary. Zmarła młodo w Kucharach
- Teodora (1752 -?), przy narodzinach świadkują Maciej Krosnowski łowczy różański z Zofią z Kraśnickich Krosnowską oraz Kazimierz Szczawiński. W metryce zapisano także że dziecko od urodzenia mieszka w Kucharach przy dziadkach, kuzynie i ciotce. W 1768 roku żona Apolinarego Grabskiego h. Pomian
- Magdalena (1763- ?). Przy narodzinach świadkują: Wojciech Grabski i Salomea Stempowska panna, córka dziedzica Węglewic. Mateusz błędnie zapisany w metryce jako stolnik mielnicki.
- Barbara Zuzanna (1750?-1829), która w 1769 roku wychodzi za Ignacego Wawrzyńca Łąckiego z Jagniątek syna Maurycego i Anny Wolskiej.
- Teodor,dziedzic Rybitw, dzierżawca Kozub średnich. W 1780 w Rybitwach ślubuje z Marianna Górską z Żaczek w parafii Grabowskiej. Ślubu udziela prócz proboszcza Topoli Królewskiej także Kazimierz z Ostrowa Ostrowski arcybiskup Gnieźnieński. W metryce zapisano: Teodor "stolnikowicz" Brzeziński. Może to pomyłka ponieważ jego ojciec był stolnikiem Winnickim. . Jedyny syn Leon urodził się w 1782 roku w Kucharach. Zmarł w 1801 roku w Kucharach młodo w wieku lat 18. Brak informacji o czasie śmierci Teodora. Prawdopodobnie zmarł przed 1790 rokiem. Marianna Górska ok. 1790 roku wychodzi ponownie za Józefa Glinieckiego cześnika chełmskiego. Z tego małżeństwa syn Jan urodzony w 1790 roku, następnie córka Gertruda Salomea urodzona 1793 w Kucharach (ochrzczona w 1798 roku ?!). Według metryki zgonu, Józef Gliniecki zmarł 1796 roku, pochowany na ziemie halickiej.
- Bogumił ?
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleriad5bb0e72fc
Potomkami Mateusza i Jadwigi w lini męskiej byli Teodor oraz prawdopodobnie Bogumił. W przypadku Bogumiła jest to jednak domniemanie na podstawie faktu że w następstwie zamieszkuję Kuchary, tytułuje się dziedzicem i posesorem Kuchar oraz Rybitw. W nieznanym mi czasie Bogumił poślubił Marianne Nieniewską (vel Niniewską) córkę Wojciecha i Magdaleny. Potomstwo urodzone w Kucharach to:
- Joanna Tekla, ur. 1792 w Rybitwach, zamężna w 1826 roku w Rybitwach za Kazimierza Mieczkowskiego posesora Śladkowa i Słowika
- Gabriel Józef Stanisław, ur. w 1797 w Rybitwach, chrzestni to: Antonim Kraśnickim skarbnik łęczycki z Gledzianówka oraz Wielmożna Kunegunda Kurowska z Osędowic żona Bonawentury dziedzica części Osędowic.
- Salomea Elżbieta ur. w 1800 w Rybitwach, która w 1820 roku w Topoli Królewskiej ślubuje z Anastazym Rochem Kępalskim pochodzącym z miejscowości Kępadły w parafii Sobockiej. Zmarła 1848, Kępadły parafii Sobota.
- Marianna , (ok.1799-1862). Urodzona w Kucharach. W 1822 w Topoli Królewskiej wychodzi za Michała Starzyńskiego zamieszkałego w dobrach Suche. Przy slubie świadkują: siostra Salomea Kępalska, Teresa Chorkowska i Marianna z Chorkowskich Czałczyńska. Ich potomstwo to kolejno: Franciszka ( ur. 1824, Rybitwy), Ignacy Nepomucen ( ur. 1825 r. Kuchary) , Józef ( ur. 1828 r. Kuchary), Konstanty Serafin Franciszek. Ksawery urodzony w 1832 roku. W 1814 właściciel Wróblewa w parafii Solca Wielka. Do jego krewnego Jana Starzyńskiego należały dobra Śliwnik i Zelgoszcz (scedowane po Szczawińskich) Michał Starzyński zmarł w 1843 roku w Michałach w wieku 50 lat. W metryce zapisano: „Syn Wincentego i Bogumiły Szczawińskiej, urodzony w 1795 roku w Strzeblewie. Posesor zastawny wsi Michały, żona Marianna z dziećmi: Józefą, Franciszką i Ignacym zamieszkała w Michałach. Zgłosił Regent z Łęczycy Józef Starzyński lat 60” Żona Michała Marianna zmarła w 1862 r. w Łęczycy
Ciekawostką jest że wspomniany wyżej mąż Marianny - Michał był pradziadkiem prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego (1934-39). Rodzicami Michała byli Wincenty Boguta Starzyński oraz Bogumiła Szczawińska, najstarsza córką Jana (Chrzciciela) Szczawińskiego, oraz Marianny Chorkowskiej
Bogumił Charkowski zmarł w Rybitwach w 1812 roku. Jego żona Marianna w 1843 roku we wspomnianych Michałach parafii Topola Królewska, przy córce.
2v. Anna Ordęga (Ordężyna), córki
- Krystyna, (1725-1795) urodzona w Chabierowie, 1 voto za Jana Józefa z Wysokiej Wielkiej Kossowskiego cześnika brzezińskiego . Zmarła w 1795 w Wojciechowicach k. Kutna. Córki: Konstancja zamężna za Michała Troczyńskiego dziedzica Stodółek k.Kutna
- Marianna Dorota, (1731-1778) urodzona w Chabierowie, Ślub w 1749 r. w Kucharach parafii Topola Królewska z Janem (Chrzcicielem) Szczawińskim h. Prawdzic, podstolim brzezińskim, konfederatem barskim, synem Kazimierza i Marianny Dzierzbickiej. Dziewięcioro dzieci min:
- Bogumiła Szczawińska (łac. Teophila) zamężna w 1769 roku za Wincentego Bogutę Starzyńskiego h.Ślepowron właściciela Strzeblewa, Bugaja, oraz założyciela miasta Ozorkowa. Ich syn Michał Starzyński który za żonę miał także Chorkowską wnuczkę Mateusza (powyżej).
- Wojciech Szczawiński żonaty z Salomeą z Kurowskich, dziedzic po ojcu dóbr Śliwnik i Zelgoszcza w łęczyckim 1783 r.,
- Mikołaj burgrabia i Notariusz w łęczycki 1811-27.
Marianna zmarła 1778 roku, pochowana w kościele Bernardynów w Łeczycy zapewne w grobowcy Szczawińskich
3v. Jadwiga Korzenicka, córka Sebastiana i Anny Mycielskiej, ślub w 1734 roku w parafi Chlewo (pow. Sieradzki) . Potomstwo:
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleria18b7653a24
- Teresa Joanna (ur. 1742) Chabierów, zamężna 1v. Dionizy Kłobukowski 2v. Antoni Pieskowski
- Elżbieta (ur. po 1734) ślub 1759 r. w Ralewicach z Maksymilianem Rogoyskim cześnikiem winnickim, synem Jana posesora Zadzimia. Ok 1773 roku Elżbieta 2v. za Pawła Bratoszewskiego
W linii męskiej:
- Jan (Nepomucem), pisał się „Rolicz Charkowski”. Rzekomy wojski szadkowski. Zamieszkuje Szamów. W dokumencie zapisanym w grodzie łęczyckim z 1774 roku, wystepują: Jan Charkowski, Salomea de Miączyńskie córka Sebastiana z Wiktorii Będkowskiej oraz żona Michała Raciborskiego sukcesorka sumy 1 tys. florenów na części Janic (gm. Daszyna) której to części właścicielem jest Leon Witwicki prepozyt (proboszcz) Sławoszewski.
W 1780 Jan Rolicz Chorkowski były zastawny posesor Będziechowa, kwituje Ignacego z Kalinowy Zarembę starostę prośniatkowskiego, dziedzica Będziechowa, z 20. 000 złp. z zastawu 3-letniego tych dóbr. W nieznanym czasie poślubił Ludwike Kiedrowską, potomstwo:
- Marianna (ur. 1774) poślubiła w 1803 Mikołaja z Wojcic Kiedrowskiego dziedzica Zawadek. Zmarła w 1814 roku
- Prakseda Małgorzata zamężna w 1809 roku w parafii Błaszki za Dominika Kajetana Kosickiego
- Faustyn Józef Ignacy ur. w 1777 roku w Szamowie. Świadkują małżeństwo Odechowscy z Uwielinka, Zygmunt Kiedrowski (teść?) pisarz ostrzechowski z Wójcic i Krystyna Kossowska z Wysokiej Wielkiej, domo Chorkowska
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleriaae7b20036a
- Aleksy, z Chabierowa, miecznik łęczycki w 1776, 1781. „consistentium haeres” Ralewic w ziemi sieradzkiej, scedowanych zapewne przez ojca. W 1769 roku w księgach łęczyckich inskrypcjach podaje się miecznikiem chełmińskim (?) (miecznikiem chełmińskim był jego stryj Wojciech zm.1761) i podpisuje: Aleksy Rolicz Charkowski. Następny dowod przynależności tej linii do herbu Rola
W 1789 roku odnotowany jako darczyńca na klasztor Reformatorów w Kaliszu. Po tej dacie nie wystepuje
Aleksy ok 1765 r. poślubił Magdalenę Stokowską córkę Adama Sariusza z Romiszewic Stokowskiego, chorążego brzezińskiego i Marianny z Royskich (Rojków). Stokowscy to w tym czasie zamożna, dobrze sytuowana rodzina. Dziedziczą w tym czasie min. dobra Parzęczewskie z przyległościami. Dzieci to min:
- Antonina, (1765-1839) urodzona w Ralewicach w 1765 roku, zamężna za Józefa Czyżewskiego dziedzica dóbr Maszewy. Zmarła w 1839 w Maszewach
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleria8c9ac0cff4
- Michał, ur. ok 1767 roku, prawdopodobnie jedyny potomek męski, późniejszy sędzia sieradzki. Michał był także radcą podprefektury powiatu łęczyckiego. Około roku 1792 poślubił Teresę Grądzką herbu Łada.
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleriaf70a3da45f
Posesor Topoli Kątowej (włąścicielem byli Stokowscy), gdzie również mieszka, tu na świat przychodzą ich dzieci. W 1804 zakupił od Jakuba Zdziennickiego Daszynę.
W 1833 roku w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim Woj. Mazowieckiego Michał zaciągnął pożyczkę w wysokości 9 tys. zł. na okres 28 lat, którą zabezpieczył na dobrach Daszyna. Zmarł w 1835 roku w Daszynie. Liczne potomstwo:
- Józefa Pelagia Antonina urodzona w Topoli Katowej (1803 -1873), zamężna w 1828 za Symforiana Bartłomieja Trzcińskiego, posesora Osędowic. Do brata Symforiana – Franciszka Trzcińskiego w tym czasie należały min. Sklęczki i Wyręby k. Kutna. Majątek otrzymał od swego ojca Seweryna i Doroty z Lisowskich. Józefa zmarła w Warszawie w 1873. Ma nagrobek na cmentrzu Powązkowskich
- Amalia Antonina urodzona w Topoli Katowej (1804 - ?) Chrzestni Józef i Antonina z Chorkowskich Czyżewscy
- Joanna (1809-1897) W 1838 r. wychodzi za mąż za Stanisława Glińskiego, posesora Karkoszek. Zmarła w Łęczycy. W metryce zgonu zapisano„ Joanna z Rola Chorkowskich”
- Julia Nepomucena (1807 - ?) Przy narodzinach świadkują Wincenty Łada własciciel Leśmierza i matka Michała, Magdalena ze Stokowskich
- Ignacy Aleksy (1805- ?) Jedyny Syn Michała i Teresy. Podoficer pułku grenadierów, posesor dóbr Gać gm. Grabów, dziedzić dóbr Maszewy (należących niegdyś do Antoniny z Chorkowskich Czyżewskiej córki Aleksego). W 1853 r. Ignacy dzieki uzyskanej dyspensie poślubił Tekle Tymieniecką (domo Grądzką), wdowę po Zygmuncie Tymienieckim córkę Bartłomieja i Franciszki z Wituskich. Po Ignacym Chorkowskim dobra Gać przechodzą na Symforiana Trzcińskiego, męża siostry Ignacego Józefy. Wiadomo mi tylko o córce Ignacego Michalinie Walentynie urodzonej 1855 w Gaci, a ochrzczonej w 1857 roku w Kozankach Podleśnych w parafii Świnice Warckie, których Ignacy był też posesorem (dzierżawcą).
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleria262f8ddf29
Jak świadczy podpis pod zdjęciem, Ignacy mógł być uczestnikiem powstania listopadowego 1830-31, i za udział mógł być zesłany na Kaukaz. Był przecież oficerem Wojska Polskiego. Podpis pod zdjęciem:
"Ignacy Chorkowski. Przez 15 lat jako prosty żołnierz służył za karę w wojsku na Kaukazie"
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleria476b49edda
Ignacy Aleksy jako jedyny z Chorkowskich miał udowodnić swoje szlachectwo przed cheroldią carską w 1839 roku przedstawiając swoje pochodzenie od Michała, Aleksego i Stanisława. Jednak moim zdaniem wywód zawiera błąd, ponieważ został przeprowadzony od pradziada Stanisława syna Aleksandra. Stanisław był synem Jana i Wierusz Kowalskiej
Błąd może wynikać że w tym czasie występował także inny Stanisław, syn Aleksandra.
Józefa Chorkowska (1803-1873)
Józefa Chorkowska (1803-1873)
Józefa z Chorkowskich Trzcińska
Józefa z Chorkowskich Trzcińska
https://witonia-historia.nsfera.pl/szamow/charkowscy.html?showall=1#sigProGalleria367d4637ba
Chorkowscy z Goszczynna
Bliżej niezidentyfikowana linia których przedstawiciele występują w Golbicach, Borowie koło Chorek (gm. Grabów) oraz w Goszczynnie. Brak innych informacji źródłowych pozwalających na wskazanie blizszego pokrewieństwa z Chorkowskimi Roliczami wychodzącymi z Ralewic i Chabierowa w nastepstwie z Kuchar.
W tym samy czasie to jest w latach 1700-1750 równolegle występuje dwóch różnych Stanisławów oraz Wojciechów Chorkowskich.
Obok opisanego Stanisława z Ralewic i Chabierowa syna Jana występuje urodzony w 1706 w Golbicach Stanisław Chorkowski, syna Aleksandra i Marianny/Marcjanny. Ich syn Walenty, urodzony w 1717 r. w sąsiednim Borowie, z żony Katarzyny, córka Agnieszka urodzona w Upalu w 1767 roku.
Obok Wojciecha miecznika chełmińskiego, występował także Wojciech z Goszczynna (zmarły w 1755) mąż Teresy Kleniewskiej.
W dokumencie z 1755 roku dt. wzajemnego zapisu majątkowego wdowy Teresy z Kleniewskich Chorkowskiej z dziećmi po Wojciechu, Teresa ultimo voto zaś Józefa Dąbrowy, swoją dziedziczną część Goszczynna w parafii Siedlec zapisuje i przekazuje na rzecz dzieci z pierwszego małżeństwa - Kacpra i Świętosława oraz Józefa.
Herbarz Uruskiego wśród Charkowskich herbu Pilawa wspomina Świętosława syna Wojciecha dziedzica na Jaszczochowicach w 1791 r. (obecnie Astachowice w gm. Zgierz)
Żoną Świętosława seu Wacława była Franciszka Zielonacka lub Zieleniewska. W Goszczynnie w 1776 rodzi się syn Florian. Córka Małgorzata ur. 1757 zamężna za Kazimierza Stodólskiego, zmarła w Wojciechawicach Mniejszych w 1837 r.
Około 1763 roku Kacper poślubił Mariannę Umieńską. W Goszczynnie rodzą się córki: w 1764 r. Konstancja, a w 1767 r. Franciszka.
W 1769 r. Kacper, wdowiec jest mężem Katarzyny Obidowskiej. Konstancja ślubuje 1814 roku w Smardzewie parafii Szczawin w wieku 50 lat, panna zamieszkała przy bracie stryjecznym Franciszku mieszkająca, dziedzicu części Smardzewa. Rodzice już nieżyjący, "niegdy zamieszkali w Błoniu w służbie ekonomii"
Synem Kacpra może być także Stanisław urodzony ok. 1760 roku.
Stanisław w 1791 roku ślubuje w Buszkówku k. Żychlina z Katarzyną Stępowską. Córki: Nimfa, Teresa i Jadwiga oraz urodzona w Warszawie w 1801 r. Marianna/Marcjanna Chorkowska.W metryce narodzin córki przy ojcu zapisano „rodem ze wsi Goszczynno”.
Przeglądając księgi grodzkie łęczyckie swego czasu natrafiłem na Franciszka Xsawerego Łobodzkiego, cześnika lubaczowskiego męża bliżej nieznanej Doroty Charkowskiej. Ich syn Marcin Łobodzki pisarz grodzki łeczycki. W 1783 swojej żonie Józefie Kurcewskiej z Czermina oprawił posag na Sokolnikach w pow. łęczyckim. Ta sama Dorota chrzestna przy narodzinach Feliksa Stępowskiego z Szamowa, syna Wiktora i Elżbiety Łobodzkiej/Łobockiej.
Nieznana z rodziców Teodora Charkowska żona Józefa Garbowieckiego dziedzica Drzewoszek Wielkich w parafii Bedlno.
Źródła:
http://geneteka.genealodzy.pl/
Materiały dt. Chorkowskich udostępnione przez Elżbiete Halinę Nejman
teki.bkpan.poznan.pl - Teki Dworzaczka
Łęczyckie ziemskie inskrypcje 1769r.
Na sieradzkich szlakach 2010 R. 26 nr.3 – zapis dla klasztoru
Wzajemny zapis majątkowy Teresy Chorkowskiej z jej dziećmi Kacperm i Świętosławem. 1755 r.
Archiwum Narodowe w Krakowie, Nr. zespołu 678, Seria 2 Jednostka 103