Skwarscy herbu Zaręba

Dziadkowie Juliana Skwarskiego pochodzili z Bielaw Skrzańskich parafi Trębki koło Gostynina. Tu w 1793 ślubuje dziadek Juliana - Adam Skwarski z Franciszką Garbowską z Leśniewic parafii Gostynin. Mają co najmniej troje dzieci:

1. Ur. w 1801 r. Marianna, zamężna w 1845 w Warszawie za Franciszka Sądzyńskiego Archiwistę Sądu Poprawczego
2. Ur. w 1794 r. Klemens, obrońca Prokuratury w Warszawie
3. 1797 r. Ludwik Bartłomiej, ojciec Juliana, urzędnik państwowy w Warszawie skąd przenosi się do Łęczycy. Karierę zaczyna jako Sędzia Sądu Kryminalny Guberni Warszawskiej i Kaliskiej. Do 1827 r. był asesorem Sądu Policji Poprawczej obw. warszawskiego, od 1827 podsędkiem kryminalnym w Łeczycy, od 1829 Sedzia Sądu Pokoju. Od 1837 sędzią prezydującym w Sądzie Policji Poprawczej w Łęczycy, a w 1843 został mianowany sędzią Sądu Kryminalnego w Warszawie. Jest też właścicielem wsi Włostowice (gm. Piątek)

W 1827 r. w obwodzie Radomskim w parafii Jasionna (obecnie pow. Białobrzegi) Ludwik Bartłomiej bieże ślub z Konstancją Lachmańską córką dziedziców wsi Kozuchowizna w woj. sandomierskim obwodzie Radomskim (obcecnie Korzuchów). Dzieci to: Leopold Klemens oraz Klemens Julian, oraz sześć córek. Z linii męskiej:

1. Leopold Klemens ur. W 1835 w Łęczycy , zmarł młodo wieku 30 lat w Włostowicach – wsi dziedzicznej, otrzymanej zapewne po ojcu.
2. Klemens Julian ur. 1828 w Łęczycy.   

Około 1850 ożenił się z 2 lata starszą Delfiną z Jabłońskich (ur. 1826 we Włocławku) córką Jana Jabłońskiego i Zuzanny Skotnickiej. Po ślubie Skwarscy mieszkali w Kaszewach Kościelnych, których Julian Skwarski był właścicielem. Na początku 1860 roku Julian kupił Szamów. Zapewne po przepisaniu aktu własności na swoją osobę, w połowie 1860 roku zdecydował się na sprzedaż Kaszew. W 1861 Kaszewy kupił Michał Sokolnicki z żoną Konstancją ze Świętosławskich. 

W 1860 r. Julian potwierdza kontrakt zawarty z fabryka Cukry w Krośniewicach na dostawę surowca aż do jego wygaśnięcia w 1862 r (zawarty jeszcze przez Ferdynanda). W 1862 Skwarski przed notariuszem Kurzykowskim w Łęczycy potwierdza wieczystą dzierżawę gruntów kolonii Józefów w dobrach Szamów położonych, dla 4 wolnych właścicieli pańszczyźnianych:

1. Antoniego Stępki osada osada nr.1 obejmująca gruntu 11 morgów 72 prętów w tym łąkę razem: 13 morg, 52 pręty
2. Stanisławowa Kowalskiego osada nr. 2 obejmująca 15 mórg 50 prętów
3. Ignacego Kozaneckiego, osada nr. 3 obejmująca 13 mórg, 50 prętów
4. Stanisławowa Sobolewskiego, osada nr. 4 obejmująca 13 mórg 50 pretów,

pod warunkami że: każdy wieczysty posiadacz będzie opłacał właścicielowi corocznie z morgi po rubli 1 kopiejek 50 czyli z każdej osady po 19 rubli kop 75 w 2 półrocznych ratach 23 kwietnia i 11 listopada, z zakazem obiążania długami oraz wypasu bydła na dobrach do dziedzica nalezących. Tym samym Skwarski zrzekł się możliwości powrotu włościan do robocizny pańszczyźnianej

Posiadają jedyną córkę Józefę, urodzoną w 1860 roku w Szamowie. Julian Skwarski zmarł w 1877 roku.

Nie posiadam informacji o losach majątku pomiedzy rokiem 1877 a 1890.