Szamów lit. B Jankowskiego

Jak się miał los drugiej połówki Szamowa? A więc syn Wiktora, Franciszek Stępowski, podczas trwania procesu z Szamowskimi, jak się możem domyślić w celu scalenia 2 części Szamowa, 5 sierpnia 1822 dokonał zakupu od Jankowskich ich dziedzicznej część (oznaczonej lit. B). Zbywcą był Maciej Jankowski, jedyny syn i sukcesor po ojcu Mateuszu. Sprzedaż dokonała się poprzez pełnomocnika Antoniego Lesiewskiego (Leśniewskiego?) z Woli Raciborskiej (także prawnego opiekuna Macieja) za sume 13 000 złp. W dniu sprzedaży Stępowski do rąk własnych Jankowskiego wypłacił tylko sumę 700 zł. Pozostała zaległa suma - 13 300 złp wedle umowy miała być spłacona w ratach przez 4 lata do 1826 roku.

Jednak jak wynika z dokumentów, do spłaty nie doszło i Maciej Jankowski, wówczas podporucznik 4 pułku strzelców konnych Wojska Polskiego, w 1827 r. domagał się przed sądem od Stepowskiego wypłaty zaległych sum.

Ostatecznie w tym samym roku, Jankowski zeznał akt cesji na mocy którego ustąpił Tomaszowi Rudnickiemu, notariuszowi z Warszawy, pozostałą na Szamowie sumę 12 300 złp. Posiadając takie prawa, Rudnicki podjał postępowanie subhastacyjne ze Stępowskim (postępowanie egzekucyjne mające na celu sprzedaż dóbr dłużnika w drodze licytacji) co w ostateczności doprowadziło do  wystawienia przez sąd majątku na publiczną sprzedaż.

W wyniku postępowania w 1827 r zostaje wykonana przez komornika  inwentaryzacja i wizja dóbr, dzięki której możemy dowiedzieć się jak wówczas wyglądał majątek.

Z opisu wynika że czesć Szamowa oznaczona literą B miała 2 włóki chełmińskich i 15 mórg ziemi (około 45 ha), graniczyła z Szamowem literą A, Wargawa Starą, Wargawą Młodą, Gajewem, Oraczewem, Osędowicami, Żelazną i Wysoką. Włościan osiadłych (stałych) część ta nie posiadała, tylko 2 kopiarzy bez założnych (kopiaż - osoba bezrolna odrabiająca pewną liczbę dni za wyznaczone mu w kopach zboże bez inwentarza żywego) Do powinności należało odpracowywanie 3 dni pieszych w tydzień pańszczyzny a czwarty dzień w żniwa.

Zabudowania dworskie

Nie przedstawiały się imponujaco. „Wzrąb od domu zamieszkalnego w węgiel o 2 izbach, komorze i sieni i kuchni bez dachu spróchniały i zupełnie nie wart. Prócz tego zadnych innych zabudowań dworskich nie masz gdyż wszystkie budynki jakie się znajdowały zniszczone i rozebrane zostały tak że nawet śladu exzystancji ich nie masz”

W 1830 ukazało się ogłoszenie zawierające zbiór warunkow sprzedaż części „B” Szamowa.

Nakładało min. obowiązek wypłaty sumy 12 300 w ciągu 20 dni wierzycielowi subhastacyjnego (w tym przypadku Rudnickiemu).

W wyniku licytacji nowym właścicielem i nabywcą dóbr okazał się nie kto inny tylko Tomasz Rudnicki, który był jedynym licytującym. Wylicytował za sumę 8800 złp.

Jednak suma 12 300 razem z kosztami cesji, postępowania subhastacyjnego, urosła do kwoty 16 666, co po odjęciu od kwoty 8800 dało końcowo sumę 7866 jaką Stępowski był dodatkowo dłużny Rudnickiemu. Pomimo to Rudnicki zapewnił że jeśli do 24 czerwca 1831 Stępowski wypłaci 15 000 złp  - Szamów lit. B zostanie zwrócony pierwotnemu właścicielowi. Do zapłaty w tym terminie jednak nie doszło

Jak już pisałem w 1833 Rudnicki na licytacji zakupił pozostałą część majątku – Szamów lit. „A” , w 1834 r. nastapiło połaczenie części Szamowa A oraz B w całość opatrzoną jedną księgą wieczystą, której właścicielem stał się Tomasz Rudnicki.